Hissetmek istersin
Bilirsin değer verir, sever
Gördüğünde yüzüne güler
Ama bilmek istersin bazen
Yanında olsun istersin
Sen aradığında hemen baksın
Hastaysan ilgili olsun
Söylemeden anlasın dersin bazen
Üzgünsen sesinden
Mutluysan neşenden
Ürkeksen nefesinden
Anlasın dersin bazen
Bazen, bazen, bazen...
Ne çok devşirmişiz acılarımızı mutluluğa.
Bazenlerle, keşkelerle, oysa kilerle ömür tüketir olmuşuz...
Yüreklenipte getiremezken iki kelimeyi bir araya sevdiğimiz anlasında gelsin demişiz.
Toplamda 13 harf, iki kelimeden oluşan duygu yüklemini söylemeye erinir olmuşuz..
Peki ya sonra??
Kangren olan ilişkiler, kesip atılan yürekler neden sorusunu bırakmış akıllarda.
"Neden?"
Gider kardeşim gider!
Sen sevmezsen gider,
Söylemezsen gider,
İlgilenmezsen gider,
Hissetmezsen, hissettirmezsen gider...
Çok seversende gider derler ama
Birgün herkes gider!
Sonra geciken o iki kelimeyi karanlığa haykırırsın...
Kimse kimseden gitmeden
Gözlerine bakıp söylemeli ki
'Vicdan' denen illet kaybedince ağlatmasın...
Ne demiş Üstad Necip Fazıl Ksakürek;
"Sevdiğini belli et gizlemek başkalarına fırsat vermektir..."
kaynak milliyet.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder